لندرور کمپانی انگلیسی سازندهٔ خودروهای رنجرور، لندرور، کامیونت لندرور، لندرور دیسکاوری، لندور دیفندر، و لندور فریلندر است. شرکت لندرور امروزه متعلق به و قسمتی از شرکت اتومبیل‌سازی تاتا موتورز هندوستان می‌باشد.

تولد لندرور به زمانی بازمی‌گردد که جنگ دوم جهانی با تمام تلفات و ویرانیهایش پایان گرفته بود و کارخانهٔ لندرور هم که در سالی هیل انگلستان واقع شده‌بود مانند بسیاری از کارخانه‌های دیگر با پایان گرفتن جنگ می‌بایست سیاست جدیدی را برای تولیدات خود اعمال می‌کرد.

این کارخانه که در آن زمان به تولید اتومبیل موریس مشغول بود و در کنار آن مقداری از لوازم و ماشین‌آلاتی را که در شرایط جنگ مورد نیاز بود نیز تولید می‌نمود با پایان گرفتن جنگ تصمیم به تولید وسیلهٔ نقلیه‌ای گرفت که بتوان با صادر کردن آن قسمتی از نیاز وارداتی خود را نظیر مواد اولیه تأمین کند و همچنین خودرو تولید شده برای فعالیتهای عمرانی پس از جنگ نیز مفید واقع گردد.

برحسب تصادف (یا از روی خوش‌شانسی) آقای موریس ویلکس – سرمهندس کارخانه – به همراه برادرش تصمیم به طراحی و تولید یک اتومبیل چندمنظوره دودیفرانسیل گرفتند که بتوان آن را جایگزین اتومبیل‌های دودیفرانسیل آمریکائی نظیر جیپ‌های فورد و ویلیز که در آن زمان اولین و تنها خودروهای دو دیفرانسیل بودند، بکنند.

بعد از گذشت پنج ماه اولین نمونهٔ این تولید جدید که لندرور نامیده می‌شد، حاضر شد. زمان در تولید این خودرو بسیار حائز اهمیت بود زیرا می‌بایست برای بقای کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانی راه پیدا می‌کرد و سرانجام در سی‌ام آوریل ١٩٤٨ برای اولین بار در نمایشگاه جهانی خودرو در آمستردام، لندرور به جهانیان معرفی شد. این خودرو به زودی نظرها را متوجه خود نمود زیرا دارای ویژگیهای خاصی بود، خودروئی چندمنظوره بود که جزئیات زیادی در طراحی آن رعایت شده بود. جنس بدنه آن از آلومینیوم بود و این مسأله باعث جلوگیری از زنگ‌زدگی و پوسیدگی در اثر رطوبت می‌شد، دارای موتوری چهارسیلندر بود که توسط گیربکسی چهار سرعته نیرو را به چهار چرخ منتقل می‌کرد و در کنار آن از گیربکس کمک نیز سود می‌جست، بنابراین دارای چهار دنده سبک و چهار دنده سنگین بود.

فیلتر هوای روغنی که برای آن در نظر گرفته شده‌بود از ورود کوچک‌ترین ذرات غبار به درون موتور جلوگیری می‌کرد و به‌کار رفتن سیستم آب تحت فشار درون سیستم خنک‌کننده موتور پدیده‌ای نو در آن زمان به حساب می‌آمد. سیستم ترمزدستی بر روی گاردان عمل می‌کرد بنابراین در شیب‌های تند با اطمینان کامل اتومبیل را در سرجایش میخ‌کوب می‌کرد. از دیگر ویژگی‌های این خودرو تعبیه قسمتی مخصوص برروی گیربکس بود که توسط آن می‌شد نیروی موتور را برای به‌کار اندازی دستگاههای مختلفی نظیر پمپ‌های آب، ژنراتورهای مختلف، وینچ گاردانی (مکانیکی) و بسیاری نیازهای دیگر استفاده نمود. تمام این پارامترها به اضافه دسترسی آسان به قسمت‌های مختلف خودرو جهت تعمیرات و نگهداری آسان آن، این خودرو را متمایز کرده بود و همین تمایز باعث شد تا ایده‌های مختلفی برروی این خودرو شکل بگیرد، از اتومبیل آتش‌نشانی تا وسیله‌ای برای سم‌پاشی زمینهای کشاورزی و حتی تبدیل آن به یک نوع Hovercraft و یا لکومتیوی کوچک برای کارهای سبک برروی ریل راه‌آهن. با توجه به این مطالب می‌توان دریافت که لندرور اتومبیلی بود که از ابتدا با هدف چندمنظوره بودن ساخته‌شده بود.

در زمانی که برادران موریس در کارخانهٔ خود سرگرم ساخت و تغییرات جدید برروی این خودرو بودند، افراد ماجراجوی بسیاری با استفاده از این خودرو به مناطق ناشناخته سفر می‌کردند. لازم به‌ذکر است که در بسیاری از مناطق دورافتاده اولین خودروئی که مردم با آن آشنا شدند لندرور بود.

امروزه لندرور دیفندر به عنوان خودرو حمل نقل نظامی و حمل سرباز و خودرو فرمانده‌ای و حمل ادوات و… استفاده می‌شود و در بسیاری از ارتش‌های دنیا نظیر انگلستان وپاکستان و هند و ایتالیا و استرالیا و کانادا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

البته لندرور در کنار اتومبیل چند منظوره خود به فکر تولید پدیده ای لوکس به اسم رنجرور افتاد که تا امروز همزمان در دارا بودن لوکسی و اف رود همچنان رغیب ندارد.

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%B1